Mijn eerste dagen op de FIU

Dan is het nu echt zo ver! Vanmiddag afscheid genomen van mijn gezinnetje die nu bijna weer in het vliegtuig naar huis zitten. Ik zit nu in de Panther Hall, waar alle Freshmans (oftewel 1e jaars zitten). Ik heb afgelopen nacht al in mijn nieuwe kamertje geslapen. Het was meer werk dan ik dacht om mijn kamer in te richten!

Maar voordat ik dit kon doen moest ik natuurlijk wel inchecken. De housing was Vrijdag. Voordat ik mijn sleutel kreeg moest ik eerst langs 5 tafels met allemaal een ander verhaal. Maar eigenlijk kwam het overal op hetzelfde neer: Mijn naam, handtekening en het feit dat ik me zou gedragen. En natuurlijk werd er overal reclame gemaakt voor verschillende clubs en sports.

Ik kon niet gelijk mijn kamer inrichten want ik had meer nodig dan ik dacht. Dus op naar de wallmart. Heeeeeel Amerikaans, heeeeeel grooot en ze hebben echt alles! Ik had het voor die dag al eigenlijk gehad, maar gelukkig was de rest van mijn familie nog in om iets leuks te kopen, want anders was mijn kamer een bij elkaar geraapt zooitje geworden. Ik merkte wel op dat ik echt bepaalde spullen kocht die ik nooit in Nederland had gekocht, zoals mijn dekbed en lamp. Maar zoals papa zei: '' Je bent nu al je grenzen aan het verleggen!'' ;). Nadat onze langzaam, alleen spaans sprekende, cassiere uiteindelijk onze spullen in tig verschillende plastic tasjes had gedaan zijn we de spullen gelijk in mijn kamer gaan zetten. Ik had nog niet alles in mijn kamer maar het zag er zoveel gezelliger uit dan in het begin. In het begin was het alleen witte muren, bed, bureau en kast. Na 3 dagen heen en weer rijden en het kopen van spullen ben ik zeker tevreden met het resultaat! Je kunt het op de foto's zien.

Ook heb ik gelijk mijn roomies ontmoet. Al doen ze track and field. Dus allemaal moeten ze om 6 uur op :). Het zijn iedergeval allemaal aardige meiden en erg enthousiast! Ook had ik op zondag een floor meeting. Ik dacht het wordt zoiets van: in onze lounge room die onze floor heeft een beetje gezellig doen. Maar we kwamen buiten en moesten met z'n alle op de grond gaan zitten en onze floor begeleidster deed haar zegje. Ja, zelfs hier wordt een oogje in het zeil gehouden. Ze begon gelijk met een zogenaamde ijsbreker en we moesten zoveel mogelijk mensen hand geven en jezelf voorstellen in 1 minuut. Nou ik heb misschien 3 mensen mijn hand gegeven omdat ik bij allemaal 3x mijn naam moest zeggen. Daarna vertelde ze de regels en dat was het dan.

Op zondag had ik ook de convocation. Dat is voor alle Freshmans en als opening van het nieuwe jaar en om 'the class of 2016' te verwelkomen. Het was echt een hele happening. Iedereen was dressed up, haha, behalve ik natuurlijk, als Hollander kwam ik daar in mijn shorts en sandalen :). Het werd gehouden in het basketbal stadion en alle Freshmans zaten beneden en alle ouders zaten op de tribunes. Twee grote beamers voor ons en een heel orkest, , cheerleaders, andere groepen die aan het dansen waren. Professors die in van de lange gewaden met amerikaans hoedje kwamen. Studenten die hun zegje deden. De FIU song, Amerikaanse volkslied, we moesten met z'n alle een speciale eed afleggen. Op het laatst kwam er nog een 'torch of knowledge', alle lichten gingen uit en de fakkel werd door verschillende professors over gegeven naar het podium. Terwijl de fakkel langs jouw rij kwam moest je op gaan staan. Het was heel erg indrukwekkend!

Toen het klaar was kregen iedereen een free shirt. Ik blijf me verbazen hoe je mensen kunt blijven paaien met free stuff. Net als free food. Als Amerikanen FREE horen dan zijn ze daar alleen nog op gefocussed. Want na de convocation was er een BBQ bij de presidence house met free food, met muziek en allerlei dansgroepen. Voordat je binnen komt moet je eerst langs allerlei tafeltjes die zich promoten voor hun clubje of vereniging. Maar dan die rij bij de BBQ, AB-NOR-MAAL! Of dat ze allemaal uitgehongerd zijn. Wij als Nederlanders stonden daar echt met verbazing naar te kijken.

En dan vandaag werd ik wakker in mijn nieuwe kamertje. Iedereen heeft zijn eigen schema en iedereen loopt in en uit. Dus ik had pas om 11 uur mijn teammeeting en zou mijn team voor het eerst allemaal zien. We zijn uiteindelijk met 6 mensen en ze lijken allemaal aardig dus dat zit wel snor. We beginnen echt met trainen volgende week woensdag onder begeleiding van de assistent coach. Ze zijn bezig met het zoeken voor een goede nieuwe. Ook willen ze echt het Tennis naar een hoger level brengen. De tennisbanen hebben een nieuw kleurtje gekregen en komen waarschijnlijk tribunes bij de tennisbanen.

Om 13 uur moest ik bij een of ander medical thing zijn in de trainingsroom om datgene wat ik zaterdag had helemaal af te ronden. Zaterdag moesten we in een potje pissen kijken of we niet verslaafd zijn aan drugs/alcohol, kregen we een bloed prik, werden we gewogen/gemeten, werden we onderzocht door een fysio en werd ons zicht getest. Ik moest dus vandaag terug komen om het af te ronden. Ik kreeg mijn dossier mee en ze zei waar ik heen moest lopen: Housing center, vondt het een beetje raar, want wat moet een medisch dossier bij de housing? Maar oké, als zei het zegt dan doe ik het. Dus naar 2x zoveel gelopen te hebben en 3 mensen hebben aangesproken waar ik nu eigenlijk moet zijn, kwam ik eindelijk bij de Housing center aan. Kwam ik daar aan en zag ik een teamgenootje staan. Ze snapte al niet waarom ik met dat dossier daar was, maar ik zei: ik vraag het wel aan de receptie. Toen ik met de receptioniste aan het praten was en in mijn zo goed mogelijke Engels haar geprobeerd heb uit te leggen wat ik hier doe, zegt mijn teamgenootje: ''Maybe you heard it wrong and did she say: Health center.'' Yeah right! Klonk ook iets logischer. Weer allerlei mensen gevraagd waar het was en kwam er uiteindelijk aan. Mocht nog 1 uur wachten en werd toen uiteindelijk geholpen door een dokter. Maar toen was het alweer half 3 en om 3 uur had ik les. Dus heel snel naar huis gelopen (want had mijn fiets bij de trainingsroom laten staan), omgekleed, iets naar binnen gewerkt, boeken gepakt en als een dolle naar de andere kant van campus gelopen. Dan merk je pas hoe groot het is en hoe goed je kent! NOT! Mensen hebben we waarschijnlijk 3x langs zien komen, maar maakt niet uit! Kom je om 3:01 in de klas aan, zit 200 man je aan te staren! Weten ze gelijk allemaal wie ik ben :). Eindelijk was de wiskundeles alleen een intro les en niks speciaals. Al dat gehaast voor niks. Ik ben mijn fietsje opgaan halen en daarna terug naar mijn kamertje.

Mam, pap, Pien en Nina kwamen nog om 5 uur en zijn wat in Starbucks gaan drinken. En toen werd ik hier helemaal alleen achter gelaten. Nee, zo erg is het ook weer niet. Ik heb wat gegeten met Giuli mijn duitse teamgenoot. En ze heeft me voorgesteld aan football gasten. Ze hadden al foto's van me gezien en ze vonden me gemeen lijken op die foto's. Daarna bleek er een of andere happening te zijn in de Ballrooms. Er stond een hele lange rij en wij stonden vrij achteraan. Op een gegeven moment werd er geschreeuwd: ''Only 50 places left.'' Dus Giuli en ik langs de rij zo snel mogelijk naar voren gerend om te kijken of we nog via de zijkant van de rij naar binnen konden, maar het mocht niet baten!

Morgen begint mijn klas om 8 uur en daarna weer pas om 2 uur!

Ik heb in Amerika ook een nieuw nummer en ben daar alleen bereikbaar op vanaf morgen als ik in Amerika ben (Mijn oude behoudt ik voor in Nederland). Ik kan voor free naar Nederlandse vaste nummers bellen, dus als je een keertje wilt bellen moet je het maar laten weten en dan bel ik jou op vaste nummer. Mijn Amerikaanse nummer is: 786 2129064.